کودکان دچار ناتوانی هوشی

ناتوانی هوشی چیست؟

ناتوانی هوشی زیرمجموعه ای از ناتوانی تکاملی با شروع قبل از سن 22 سالگی مشخص می گردد. کودکان دچار ناتوانی هوشی محدودیت های قابل توجهی در رفتار تطابقی دارند (یعنی مهارت های ادراکی، اجتماعی، و عملی لازم در زندگی روزمره). همچنین، این کودکان محدودیت های قابل توجهی در کارکرد هوشی نشان می دهند (مانند: یادگیری، استدلال، و حل مسئله).

در همین راستا، مشکلاتی در کارکردهای زیر ممکن است در کودکان دچار ناتوانی هوشی مشاهده شود:

الف. کارکرد هوشی

1. رشد زبانی
2. استدلال کردن
3. حل مسئله
4. برنامه ریزی
5. تفکر انتزاعی
6. قضاوت
7. یادگیری تحصیلی
8. یادگیری از تجربه

ب. کارکرد انطباقی

1. استقلال فردی و مشارکت اجتماعی مبتنی بر هنجارهای تکاملی و اجتماعی-فرهنگی
2. عملکرد مستقل در یک یا بیش از یکی از فعالیت های زندگی روزمره (مانند: برقراری ارتباط، مشارکت اجتماعی، و زندگی مستقل)

ج. حوزه ادراکی

1. مشکل در رشد زبانی
2. مشکل در یادگیری مهارت های پیش از دبستان و یادگیری تحصیلی (خواندن، نوشتن، ریاضیات)
3. مشکل در درک مفاهیم زمان و پول
4. مشکل در تفکر انتزاعی (رویکرد عینی برای حل مسئله)
5. مشکل در کارکرد اجرایی از قبیل: برنامه ریزی، راهبردی کردن، تعیین اولویت، و انعطاف پذیری شناختی
6. مشکل در حافطه کاری (کوتاه مدت)
7. مشکل در استفاده عملی از مهارت های تحصیلی از قبیل: مدیریت پول و مدیریت زمان

د. حوزه اجتماعی

1. محدودیت هایی در مهارت های زبانی و ارتباطی شامل:

          1-1 زبان شفاهی عینی تر و ساده تر در مقایسه با همسالان

          2-1 خزانه واژگان محدود

          3-1 مهارت های گرامری (دستور زبان) محدود

          4-1 زبان درکی محدود به درک گفتار و اشارات ساده

          5-1 برقراری ارتباط ممکن است محدود به روش های غیرکلامی باشد اعم از اشارات، علائم، حالات چهره ای، یا سیستم های کمک ارتباطی   

2. مهارت های اجتماعی

          1-1 چالش با قضاوت اجتماعی و تصمیم گیری

          2-1 مشکل در درک سرنخ ها و قواعد اجتماعی

          3-1 مشکل در تنظیم هیجانی و رفتاری که ممکن است اثر معکوس بر تعاملات اجتماعی داشته باشد.

ه. حوزه عملی

1. نیازمند سطوح مختلفی از حمایت برای انجام فعالیت های زندگی روزمره از قبیل:

          1-1 مراقبت شخصی

          2-1 فعالیت های پیچیده (مانند: خرید کردن، حمل و نقل، غذا خوردن، مدیریت پول)

          3-1 استخدام

          4-1 مراقبت از سلامت

          5-1 تصمیمات قانونی

          6-1 کارهای خانه 

          7-1 سرگرمی

تشخیص ناتوانی هوشی جزو حیطه وظایف گفتاردرمانگر نیست، اما گفتاردرمانگر نقشی کلیدی در ارزیابی مهارت های ارتباطی و زبانی کودکان دچار ناتوانی هوشی ایفا می کند. گفتاردرمانگر، در کنار سایر افراد تیم توان بخشی، در تشخیص افتراقی بین ناتوانی هوشی و اختلال طیف اوتیسم یا سایر اختلالات تکاملی مشارکت می کند.

علاوه بر این، گفتاردرمانگر باتجربه می تواند در ارتقاء مهارت های ارتباطی و زبانی کودک دچار ناتوانی هوشی نقش اساسی را بازی کند.

لذا، توصیه اکید من به شما والدین عزیز این است که در صورت مشاهده نشانه های مذکور در فرزندتان یا در صورتی که فرزندتان تشخیص ناتوانی هوشی گرفته است، در اسرع وقت، با یک گفتاردرمانگر با تجربه مشورت نمایید.

منبع: انجمن گفتار-زبان-شنوایی آمریکا

  نظرات

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید مدیر سایت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نمایش مشخصات من