شنبه تا چهارشنبه، ساعت 16 الی 20 Fa / En

Fa / En

اخبار مرتبط

تعداد بازدید: 602
زبان : فارسی
چاپ

اشاره و رابطه آن با فراگیری زبان در مراحل نخستین رشد طبیعی (قسمت سوم)

اشاره و رابطه آن با فراگیری زبان در مراحل نخستین رشد طبیعی (قسمت سوم)

تاریخ درج خبر : 1402/12/14
منبع : کتاب «سه ابزار سنجش رشد شنیداری، آواسازی و غیرارتباط غیرکلامی»، نویسنده: دکتر مجید اوریادی، انتشارات روان سنجی

این گونه نیست که همه اشارات اطلاعات یکسانی را انتقال دهند. بلکه، تنها آن دسته از اشاراتی که ناقل اطلاعات ارجاعی هستند، به صورت بالقوه، دست یابی به زبان را تقویت می کنند.

این گونه نیست که همه اشارات اطلاعات یکسانی را انتقال دهند. بلکه، تنها آن دسته از اشاراتی که ناقل اطلاعات ارجاعی هستند، به صورت بالقوه، دست یابی به زبان را تقویت می کنند.

هم سو با این یافته، نتایج یک مطالعه تازه حاکی از آن است که فقط اشارات مستقیم قادر به پیش بینی رشد زبانی بعدی هستند. هدف ویژه اشارات مستقیم عبارت است از هدایت توجه مخاطب به سوی مرجع (شیء/ مکان/ رویداد مورد علاقه). این اشارات بافت-وابسته هستند؛ به عبارت دیگر، گوینده (شخصی که به دنبال جلب توجه مخاطب است) و مخاطب که در حال کسب تجربه مشترک از بافتی که در آن قرار دارند، هستند، باید معنای اشارات را استنباط نمایند.

این بافت با عنوان «زمینه مشترک» نیز شناخته می شود. چنین استنباطی مستلزم پردازش شناختی سطح بالا است. به این صورت که کودکان نه تنها باید قصد ارجاعی گوینده را درک کنند (یعنی، هدف پیام)، بلکه باید به قصد اجتماعی نهفته در اشاره مستقیم (یعنی، چرا مرجع برای گوینده اهمیت دارد) پی ببرند.

بنابراین، تولید اشاره رفتاری است مرکب از جنبه های اجتماعی و شناختی. اشارات مستقیم به شکل اشاره کردن، رفتن به سمت چیزی، نشان دادن و دادن چیزی نمایان می شوند و می توان آنها را از دیدگاه انگیزه ارتباطی به دو طبقه اصلی تقسیم کرد: امری و اخباری. انگیزه امری یک عمل ارتباطی ساده تر است که در ضمن آن، گوینده توجه مخاطب را به سوی شیء دلخواه یا مورد نیازش هدایت می کند (به عبارت دیگر، درخواست های غیرکلامی). بر عکس، انگیزه اخباری پیچیده ترین نوع آن بوده و شامل مواردی است که کودکان توجه مخاطب را به چیزی جلب می کنند که مورد علاقه اش قرار گرفته و نیاز دارد تا درباره آن با مخاطب ارتباط برقرار نماید.

هر انگیزه ارتباطی با دو قالب اشاره ای مختلف مرتبط است: اشاره کردن با کل دست (همه انگشتان) در مورد انگیزه ارتباطی امری و اشاره کردن با انگشت اشاره و حتی ترجیح به استفاده از دست راست در مورد انگیزه ارتباطی اخباری. به علاوه، ثابت شده است که کودکان زمانی که با انگشت اشاره به چیزی اشاره می کنند، آواسازی بیشتری دارند تا زمانی که با کل دست اشاره می کنند. با این وجود، تمایز اصلی بر اساس قصد کودک از به کارگیری هر اشاره صورت می گیرد. در حالی که انگیزه اشارات امری، گرفتن چیزی از مخاطب است، انگیزه اصلی کودکان برای استفاده از اشارات اخباری، به اشتراک گذاشتن تجارب/ افکار/ احساسات درباره مرجع است که حاکی از آنست که اشاره کردن از نوع اخباری، ماهیتی ارتباطی دارد. بنابراین، تعجبی ندارد که اشاره کردن اخباری پیوند بسیار محکمی با اکتساب زبان دارد. با این حال، این نوع از اشاره خیلی زود کنار می رود، چرا که جزئیات کافی در خصوص مرجع مورد علاقه گوینده ارائه نمی دهد. در چنین شرایطی است که حضور زبان ضرورت پیدا می کند.

اگر مایل به کسب اطلاعات بیشتر دربارۀ گفتاردرمانی هستید، به سایر پُست های من در «اخبار علمی» مراجعه نمایید. 

دکتر مجید اوریادی

دکترای تخصصی گفتاردرمانی

  نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید مدیر سایت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.