شنبه تا چهارشنبه، ساعت 16 الی 20 Fa / En
پنج شنبه 1 آذر 1403
سه شنبه 29 آبان 1403
یکشنبه 27 آبان 1403
شنبه 26 آبان 1403
پنج شنبه 24 آبان 1403
چهار شنبه 23 آبان 1403
سه شنبه 22 آبان 1403
دوشنبه 21 آبان 1403
آواسازی های کودکان شنوا در 6 ماهه نخست زندگی شان اساساً متاثر از رشد ذاتی و رسش سیستم آوایی است.
آواسازی های کودکان شنوا در 6 ماهه نخست زندگی شان اساساً متاثر از رشد ذاتی و رسش سیستم آوایی است. تغییرات آناتومیکی، فیزیولوژیکی و نورولوژیکی از قبیل افزایش اندازه حفره دهان، پایین رفتن حنجره، طولانی شدن مسیر آوایی و میلین سازی عصبی منجر به تحرک پذیری بیشتر زبان و سایر اندام های گفتاری شده و به دنبال آن، کودکان قادر به تولید اصوات متنوع تر می شوند.
تقریبا در سن 6 تا 7 ماهگی است که کودکان شروع به غان و غون متعارف می نمایند؛ به عبارت دیگر، تولید توالی های همخوان-واکه که بخشی از سیستم آوایی کودکان است.
این هجاهای آوایی که با عنوان «آجرهای آوایی سازنده واژه ها» شناخته می شوند، برای رشد گفتار و زبان ضروری هستند و چنین فرض می شود که مستقیما تحت تاثیر درونداد شنیداری قرار دارند. به علاوه، طبق رویکرد حسی-حرکتی، در خصوص طبقه بندی آواسازی های اولیه کودکان، درک شنیداری و پس نورد شنیداری در کودکان، پیش نیاز هماهنگی حرکات مربوط به سیستم های آوایی و تولیدی موردنیاز برای غان و غون متعارف به شمار می روند. از آنجایی که غان و غون متعارف شامل تمام اجزاء اساسی گفتار (بزرگسال) است، یک مرحله اثرگذار در پردازش تکاملی طبیعی گفتار محسوب می شود.
اگر مایل به کسب اطلاعات بیشتر دربارۀ گفتاردرمانی هستید، به سایر پُست های من در «اخبار علمی» مراجعه نمایید.
دکتر مجید اوریادی
دکترای تخصصی گفتاردرمانی