کودکان دچار اختلال طیف اوتیسم

اختلال طیف اوتیسم چیست؟

اختلال طیف اوتیسم عبارت است از یک اختلال عصب-تکاملی که با بروز نقایصی در ارتباط و تعامل اجتماعی و رفتارهای محدود تکراری تشخیص داده می شود.

نقایص ارتباط اجتماعی به شکل های گوناگون بروز پیدا می کند که می تواند شامل موارد زیر باشد:

1. اختلال در توجه اشتراکی
2. اختلال در کنش متقابل اجتماعی
3. مشکل در به کارگیری رفتارهای ارتباطی کلامی و غیرکلامی برای تعامل اجتماعی

رفتارها، علائق، یا فعالیت های محدود تکراری به شکل های مختلف بروز پیدا می کند که می تواند شامل موارد زیر باشد:

1. گفتار کلیشه ای تکراری
2. حرکات کلیشه ای تکراری
3. استفاده کلیشه ای تکراری از اشیاء
4. چسبندگی انعطاف ناپذیر به عادات روزمره
5. علائق محدود
6. حساسیت بیش از حد و/یا حساسیت کم نسبت به درونداد حسی

شواهد پژوهشی حاکی از آن است که نشانه های اختلال طیف اوتیسم از دوره تکاملی اولیه بروز پیدا می کند.

اختلال طیف اوتیسم با اختلال ارتباط اجتماعی تفاوت دارد و باید از آن تشخیص افتراقی داده شود. به عبارت دیگر، یک کودک نمی تواند به طور همزمان دچار هر دو این اختلالات باشد.

نکته مهم دیگر این است که اگر کودکی دچار اختلال طیف اوتیسم باشد، چه این کودک دچار مشکلات زبانی باشد و چه نباشد، به دلیل ماهیت اصلی اوتیسم، یعنی آسیب ارتباطی اجتماعی، چنین کودکی باید در اسرع وقت از خدمات گفتاردرمانی توسط گفتاردرمانگر باتجربه برخوردار شود.

لذا، توصیه اکید من به شما والدین عزیز این است که اگر یک یا چند مورد از نشانه های رفتاری مذکور را در همان دو یا سه سال نخست زندگی فرزندتان مشاهده کردید، حتما در اسرع وقت با یک گفتاردرمانگر باتجربه مشورت نمایید.

منبع: انجمن گفتار-زبان-شنوایی آمریکا

  نظرات

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید مدیر سایت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نمایش مشخصات من