شنبه تا چهارشنبه، ساعت 16 الی 20 Fa / En

Fa / En

اخبار مرتبط

تعداد بازدید: 306
زبان : فارسی
چاپ

راهنمای تشخیص اوتیسم برای والدین: شناسایی زودهنگام برای حمایت بهتر

راهنمای تشخیص اوتیسم برای والدین: شناسایی زودهنگام برای حمایت بهتر

تاریخ درج خبر : 1403/9/2

اوتیسم، یا اختلال طیف اوتیسم (ASD)، یک اختلال عصبی‌رشدی است که بر مهارت‌های اجتماعی، ارتباطی، و رفتاری کودک تأثیر می‌گذارد.

اوتیسم، یا اختلال طیف اوتیسم (ASD)، یک اختلال عصبی‌رشدی است که بر مهارت‌های اجتماعی، ارتباطی، و رفتاری کودک تأثیر می‌گذارد. شناسایی زودهنگام اوتیسم می‌تواند تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی کودک و خانواده داشته باشد. این راهنما به والدین کمک می‌کند تا نشانه‌های اولیه را بشناسند و به موقع اقدامات لازم را انجام دهند.

 

علائم اولیه اوتیسم در سنین پایین

 

اوتیسم معمولاً تا قبل از سه‌سالگی ظاهر می‌شود. والدین باید به علائم زیر در کودکان خود توجه کنند:

 
1. ارتباط اجتماعی:

  1. عدم تماس چشمی مداوم.

  2. نداشتن علاقه به تعامل با دیگران، مانند بازی با همسالان.

  3. پاسخ ندادن به نام کودک، حتی زمانی که شنوایی او سالم است.

  4. نداشتن لبخند اجتماعی یا واکنش به احساسات دیگران.

 

2. مهارت‌های زبانی:

  1. تأخیر در حرف زدن یا نداشتن گفتار تا 16 ماهگی.

  2. تکرار بیش‌ازحد کلمات یا عبارات (اکولالیا).

  3. مشکل در شروع مکالمه یا پاسخ به سؤالات ساده.
 
3. رفتارهای تکراری:

  1. انجام حرکات تکراری مانند تکان دادن دست‌ها، چرخاندن اشیا، یا چرخیدن به دور خود.

  2. علاقه شدید به اشیای خاص (مانند اسباب‌بازی چرخدار).

  3. مقاومت در برابر تغییر یا حساسیت شدید به تغییرات در محیط.

 

4. حساسیت‌های حسی:

  1. حساسیت زیاد یا کم به صدا، نور، بو، یا لمس.

  2. رفتارهای غیرمعمول مانند بو کردن یا لمس کردن اشیا به صورت مکرر.

 

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

 

اگر هر یک از علائم بالا را در فرزند خود مشاهده کردید، بهتر است با یک متخصص رشد کودک، روان‌پزشک کودک، یا کارشناس گفتاردرمانی مشورت کنید. مراجعه زودهنگام می‌تواند تأثیر بسزایی در روند درمان و حمایت داشته باشد.

 

مراحل تشخیص اوتیسم

  1. بررسی اولیه توسط والدین و متخصص کودک:
    پزشک عمومی یا متخصص اطفال ممکن است با مشاهده علائم اولیه، کودک را برای ارزیابی دقیق‌تر ارجاع دهد.

  2. ارزیابی دقیق رشد:
    شامل مصاحبه با والدین، مشاهده مستقیم کودک، و استفاده از ابزارهای استاندارد مانند M-CHAT-R (غربالگری اوتیسم در کودکان نوپا).

  3. ارزیابی گفتار و زبان:
    گفتاردرمانگر توانایی‌های زبانی کودک را بررسی می‌کند.

  4. تست‌های تخصصی:
    گاهی برای رد سایر اختلالات یا مشکلات جسمی، آزمایش‌هایی مانند شنوایی‌سنجی نیز انجام می‌شود.

 

راهکارهایی برای والدین

  1. آموزش ببینید: در مورد اوتیسم و نیازهای کودکان مبتلا اطلاعات بیشتری کسب کنید.

  2. حمایت عاطفی فراهم کنید: صبر و محبت شما بزرگترین سرمایه برای فرزندتان است.

  3. از برنامه‌های مداخله زودهنگام استفاده کنید: خدمات توانبخشی، گفتاردرمانی، و کاردرمانی تأثیر زیادی در بهبود مهارت‌های کودک دارند.

  4. به گروه‌های حمایتی بپیوندید: صحبت با والدین دیگر که تجربه مشابه دارند، می‌تواند کمک‌کننده باشد.

 

اگر مایل به کسب اطلاعات بیشتر دربارۀ گفتاردرمانی هستید، به سایر پُست های من در «اخبار علمی» مراجعه نمایید. 

دکتر مجید اوریادی

دکترای تخصصی گفتاردرمانی 

 

  نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید مدیر سایت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ناشناس - جمعه 2 آذر 1403

با سلام و خسته نباشید خدمت شما بزرگوار. مطلب بسیارپر باری بود.🙏🏻

Manager        5/9/1403

سلام و وقت بخیر دوست عزیز. ضمن سپاس از همراهی ارزشمند شما، خوشحالم از اینکه مطالب مورد استفاده شما واقع شد.