شنبه تا چهارشنبه، ساعت 16 الی 20 Fa / En
جمعه 5 مرداد 1403
پنج شنبه 4 مرداد 1403
سه شنبه 2 مرداد 1403
یکشنبه 3 تیر 1403
شنبه 12 خرداد 1403
شنبه 1 اردیبهشت 1403
چهار شنبه 29 فروردین 1403
سه شنبه 21 فروردین 1403
گفتاردرمانگران نقش مهمی در درمان افراد دچار سندرم داون بازی می کنند. گفتاردرمانی می تواند مهارت های گفتاری، زبانی و ارتباطی در کودکان دچار سندرم داون را ارتقا دهد.
به علاوه، گفتاردرمانی می تواند در بهبود مشکلات خوردن، آشامیدن و بلع در افراد دچار سندرم داون کمک کند.
بسیاری از افراد دچار سندرم داون مشکلات گفتاری و زبانی را تجربه می کنند که به مهارت های ارتباطی این افراد آسیب می زند.
افراد دچار سندرم داون اغلب مشکلاتی در تولید اصوات گفتاری خاص دارند که منجر به این می شود که دیگران نتوانند گفتار این افراد را به خوبی بفهمند.
کودکان دچار سندرم داون در مقایسه با کودکانی که دچار این سندرم نیستند، معمولا دچار تاخیر در گفتار و زبان و مهارت های ارتباطی هستند.
کودکان دچار سندرم داون اغلب خیلی اجتماعی هستند و به دلیل تاخیر در رشد مهارت های گفتاری و زبانی شان، نسبت به کودکان همسن، از مهارت های غیرکلامی شان، مانند بیان چهره ای، اشاره و زبان بدنی برای مدت زمان طولانی تری استفاده می کنند.
گفتاردرمانگران روی چندین حوزه از مهارت های گفتاری، زبانی و ارتباطی کودکان دچار سندرم داون کار می کنند، اعم از:
گفتاردرمانگران می توانند طیفی از مداخلات مؤثر برای کودکان دچار سندرم داون پیشنهاد دهند.
نوع مداخله انتخابی متناسب با نیازها و توانایی های فرد خواهد بود.
گفتاردرمانگر از توانایی های فرد استفاده می کند؛ به عبارت دیگر، استفاده از توانایی برقراری ارتباط غیرکلامی برای تسهیل و حمایت از یادگیری مهارت های گفتاری و زبانی.
برنامه های گفتاردرمانی باید متناسب با نیازهای ارتباطی کودک دچار سندرم داون طراحی شود.
مهم است که گفتاردرمانگران همکاری نزدیک و تنگاتنگی با والدین کودک داشته باشند تا بتوانند توصیه ها و مداخلات لازم را متناسب با مشکلات و نیازهای کودک پیشنهاد کنند.
مهم است که تمام مداخلات گفتاردرمانی به طور مداوم در طول مراحل رشدی مختلف کودک ارزیابی مجدد شوند تا در صورت نیاز، تغییرات لازم در برنامه مداخله ای کودک داده شود.
گفتاردرمانگر همکاری تنگاتنگی را با سایر اعضای تیم توان بخشی خواهد داشت تا مطمئن شود که مداخلات تا جای ممکن موفقیت آمیز باشند.
گفتاردرمانی برای کودکان دچار سندرم داون بسیار مفید است، زیرا به بهبود و توسعه مهارت های گفتاری، زبانی و ارتباطی کودک کمک می کند.
همچنین، گفتاردرمانی به برطرف شدن مشکلات خوردن، آشامیدن و بلع در این کودکان کمک می کند.
هدف اصلی گفتاردرمانی در کودکان دچار سندرم داون عبارت است از به حداکثر رساندن توانایی برقراری ارتباط این کودکان تا بالاترین حد ممکن در محیط های مختلف اعم از خانه، مهدکودک، مدرسه و محیط های اجتماعی.
گفتاردرمانی مداخله ای کلیدی برای کودکان دچار سندرم داون است.
هرچه سن کودک در شروع برنامه گفتاردرمانی کمتر باشد، نتیجه مداخله بهتر خواهد بود و کودک می تواند به زندگی مستقل تری دست پیدا کند.
اگر مایل به کسب اطلاعات بیشتر دربارۀ گفتاردرمانی هستید، به سایر پُست های من در «اخبار علمی» مراجعه نمایید.
دکتر مجید اوریادی
دکترای تخصصی گفتاردرمانی